Benden Dışarıya Yayılan Işık

Bin biçim yüzlerce şekli olan bir dönemin içindeyim,ne kadar çok hayat birikimi ekleniyor keseme bi bilsen..ama şu var ki buraya yazarak açık detaylar veremiyorum.

Malum,ketumluğum..

Sabahın çok erken saatlerinde yaptığım kahvem bitmek üzere,bir parça araladığım penceremden dolayı da sağ elim buz kesti,birazdan ikinci kahvemi pişireceğim muhtemelen.

Bir yandan da müzik açmışım bunu dinliyorum,kafamın içi cinnet kuyusu,sessiz olun.

Kimilerini öldürüyorum kimilerini tekrar yaşatıyorum,canıma bazı şeyler bol miktarda tak emiş olmasına rağmen cana takılanları ne yazık ki kolayca bir kenara bırakamıyorum.Yüklerini birilerine yükleyen biri de değilim artık,onu da azıcık yapmıştım bir zamanlar zaten.

İlkbaharın pırıl pırıl günleri hafif serin vaziyette geçiyor.

Mutluyum ve mutsuzum,her ikisi de.

Hiç bir zaman tam olamadım çünkü,sen oldun mu ki?

Tam mutlu veya tam mutsuz?..olunuyor mu bilmem,benim için hiç bir zaman olmadı böyle bir şey..hep bir diken hep bir ara sokak hep bir kıyıya çarpma hissi belirirdi içimde,çünkü burası dünya deyip kaale almıyorum bazı duyguları..

Duyguları dikkate alsa insan çıkamaz içinden hiç bir şey..durmadan gelen bildirimler dikkatimi dağıtıyor olsa da bloguma yazmayı çok çok çok özlediğimden ve kendime çok çok çok hasret kaldığımdan yazdıklarımın fazla üzerinde durmadan yazmaya devam etmek istiyorum.

Keyif alıyorum..

Kahve pişiren biri olsa..koysa yanıma kırmızı kupamı,buram buram hayat koksa oda,sarılsa da hayır demezdim bu arada ama..neyse..

Penceremin önünde çiçeklerim boy alıyor,onların büyüdüğünü görmek nasıl mutlu ediyor beni bir bilsen..yıllar yılı hiç bir çiçeğim yanımda yıllanmadı,yol almadı çünkü.

Birilerini ya arkada bırakmak zorunda kaldım ya da birilerine vermek zorunda kalmıştım hep,Gel de buna üzülüp gününü kahretme şimdi ama etmeyeceğim..

Şükretmem gerken trilyonlarca şey var.

Sevgili bloğum..caaağnım bloğum..ne çok ihmal ettim seni ciğerim..

Yıllar yılı neden yazdığımı merak eder dururdum ve bil bakalım bir kaç gün evvel ne oldu?..karşıma harika bir alıntı çıktı,kısacık ama muhteşem bir tanım..ekliyorum hemen:

“Benden dışarıya yayılan bir ışık var, varlık âlemine ve kâinata benim de mütevazı bir katkım var," dedirtecek bir anlayışa sahip olmak gerekir. Senin içinde olmanla dünya ne kazanıyor, nasıl değişiyor? Tıpkı parmak izin gibi biricik hangi var oluşu katıyorsun dünyaya?

Başı Sınuklar İçin Kılavuz, Kemal Sayar

Gerçek yaşantımda kime neler kattığımı derli toplu bir bakış açısına sahip olmadığım için anlamak zor ancak buradaki yani sanal alemdeki katkım blogum sayesinde nasıl da belirgin :) nasıl nasıl mutlu oldum.
Kemal Sayar beyfendinin harika tanımlarından sadece bir tanesi,kendisini çok severim bu arada..

En son Hatıraların Evi kitabını almıştım almasına ama okuyabildim mi,henüz hayır :)

Hayır çünkü eskisi kadar kitaplarıma ilgi gösteremediğim bir dönemdeyim,ilgi alanları mdeğişiyor bakış açım değişiyor..

İlgi alanlarıma ne oldu peki?

Çok şey ve hiç bir şey!..

Müzik zevkim değişti biraz net olarak bunu söyleyebilirim,bununla beraber bazı kararlar alıp hayatımı biraz değiştirecek değişiklikler de yapıyorum yavaş yavaş..elle tutulur bir sonuç için zamanın yardımına ihtiyacım var,zaman bir kumaş gibidir gözümdeidesenlerini de biz ekliyoruz yavaş yavaş..kumaşımızın miktarına göre şekillenir deseni,rengi dokusu..dokuyoruz hayatla birlikte dünya hayatındaki izlerimi..

Buna da şükür elbette..

Gitgide daha hafife alır oldum bazı şeyleri,kiminin tavrını kiminin sözünü..daha net görür oldum yanımdaki insanları daha çok sevesim var Allah'ın bazı varlıklarını..hatta bazılarını deli gibi sevesim var sanki..

Hafife almaktan kastım umursamamak değil,öyle anlaşılsın istemem..Hafife almaktan kastım hayata ve hayatımdakilere yer bırakarak onları gözlemleyerek baskı yapmadan fazla ileri gitmeden bir nevi ahenk içinde yol amaktan basediyorum,zorlamadan,sıkıntı vermeden.

Belki de kendimi daha iyi anladığım için böyle oldu,bilemiyorum.

Derin acılar çeken,yıkımlar yaşayan,büyük kayıplar veren insan böyle mi olur zaman sonra onu da bilemiyorum ama ben bu halimi az evvel saydıklarıma bağlıyorum.

Onlardan dolayı değilse,neden olabilir?

Elimde ne kalıyor?..

Son zamanlarda sorguladığım şey.

Allah'a kulluk çok önemli benim için ancak gel gör ki ya eskisi gibi kendimi ibadete veremiyorum ya da kabım çok genişledi içine istediğim miktarda anlam dolduramıyorum..

Hayat bu bana göre.

Anlam..

Anlam yoksa yaptıklarımda aldıklarımda verdiklerimde günlük hayatta ciddi sorunlar yaşıyorum,boş geçsin istemiyorum çünkü hele bu günüm bir önceki günüme benzesin hiç istemiyorum..

Canım bloğum..Rab beni affeder mi acaba?

Siler mi günahlarımı,kusurlarımı sıfırlar mı sence?..buna kederlenirim işte ben..

Hande Mehan da ne güzel şarkı söylüyor..dinlemelere doyamıyorum.

İstanbul'u özlemeye başladım yine.

Şimdilik bu kadar,kalkayım ben.

Bir kahve daha!..