Kalbime iyi Gelecek Şeyler İstiyorum

Blog dünyasını bir kaç günlüğüne ihmal ettim sayılır ki burası benim kaçış yerimdir.Yoğunluk herkesin hayatını ele geçirmiş gibi görünüyor.Şahsi yoğunluğumu çoğunlukla çocuklarıma bağlıyorum.Anne olmak hiç de kolay değil bazen.

Bazı şeylere yetişmek dışında başka bir endişeniz veya çabanız olmuyor.Bu ''şeyler'' de ya yemek oluyor ya da böyle sıradan veya basit gibi ihtiyaçlardır.Hani yeni bir şeyler öğrenmeye kalkmak gibi bir şeyler düşünmeyin diyeceğim nerdeyse.Bir şeyler öğrenmek benim için hem gelişim demektir hem de günlük koşuşturmacadan kaçış.Öğrenemediğim gibi kaçamıyoru mda bu durumdan.

Veya bu yönde planlar yapıyor gibi bir his var içimde.Yoksa benim hayatım mı çok dolu ve çok hızlı geçiyor..Severek takip ettiğim bloglara uğrayamadım günlerce.Yayınlarına göz atamadım haliyle yorum yaparak ziyaretimi de belli edemedim.Benim bloğuma da ziyaretler yayın girmediğim için azaldı gibi görünüyor.Kendimi değersiz veya okunmaya layık olmadığımı düşündüm.

Belki bir süreliğine böyle devam eder belki etmez bilemiyorum.Herkese sevgi ve saygılarımı gönderiyorum.Hayatımda bir yeriniz olduğunu itiraf etmeliyim.Her alan ilgi ve alaka ister elbette,burası da öyle.Bana gönül koymayın..Bloğumu kapatmayı bile düşündüm.Birileri ağzıma biber sürsün :)

Gelen yorumları da günlerce beklettim..Ruhen de inişli çıkışlı bir dönemdeyim.
Sene sonuna doğru kalbimin büyüdüğünü hissediyorum,sanki sene sonuna doğru bir yaşıma daha giriyormuş gibi bir duygu bu.Buraya pek yansıtmak istemiyorum ama pek de iyi değilim.
Düşüncelerim ve nasıl hissettiğimle ilgili yazmaktan çekiniyorum.

Benim için soyunmak gibi bir şeydir bu.Hele beni az çok tanıyanlar karşısında,yapamıyorum.Tanımayanlar içinde de yapamam belki..kalbi soymak çok farklı bir şey.Ya sessizce içimde patlayacak bir şeyler ya da başka bir şekilde meydana çıkacak.İnsan çok garip bir varlık..

Sizi üzmek istemiyorum..
Varlığınız,yorumlarınız,yayınlarınız beni mutlu ediyor.Bu günlerdeki düşünce ve duygularımı bir kaç satırda anlatmaya çalıştım.Size de böyle olur mu bilmem..Bu aralar bana bu çok oluyor..
Yorumlarınızı esirgemeyin.
Onlardan yani sizden çok güzel bir enerji alıyorum ve bu soğuk ülkede bu enerjiye gerçekten bazen çok ihtiyaç duyuyorum..

Kalbime iyi gelecek şeyler istiyorum.

Komşularımı daha yakından tanımak istiyorum mesela.

Evlerine girmek onlara samimi olmak istiyorum.

Bana vakit ayırmalarını istiyorum.

Seslerini gözlerim kapalı tanımak istiyorum.

Kapalı kapılar ardından evdeki durumlarını tahmin etmekten yoruldum.

Onlarla dert ortağı olmak istiyorum.

Tuzum bitince kapılarını çalmak,çocuğum ateşlenince ateş düşürücünüz var mı demek istiyorum..

''Herşey yolunda'' der gibi yaşamak istemiyorum.

Gözyaşlarım öyle uzun süre gizli kaldılar ki..

Artık tek başıma ağlamak istemiyorum..

Birileri onları silsin onları görsün istiyorum..

Annemin evi yakınımda olsun istiyorum mesela.
İstediğim veya ihtiyacım olduğu anda kapısını çalabileyim istiyorum.
..

Çok şey mi istedim yine acaba..
Ah bilmiyorum..
Bilmiyorum.