Prova&Vatka Günleri

Daha küçücüktüm ben..annem terziydi hala da öyle..yeni evimizin üst katları hazır olana dek giriş katındaki 2 odada kalmaya mecbur kalmıştık..kira ödememe derdi falan..
Bir odası yatak odası ..bir diğer oda ise hem mutfak hem oturma hem de annemin çalışma  odası olmuştu yani dikiş yaptığı yerdi..
Dört metrekarelik bir oda..iki çekyat bir masa bir de televizyon dolabı vardı hah bir de sobamız vardı tabi..
Kardeşimle ikimiz bu çek-yat'larda uyurduk..
Sabahları erkenden çalınırdı kapımız..kahve kokuları ve heyecanlı konusmalar uyandırırdı bizi..
Aynı odada olup da her seferinde ''Uyumak istiyorum artık''diye isyan ettiğim çok olmuştur..
Üst katların bitmesi için uzun uzun dua ettiğim gunler..etmeseymişim keşke!

Kadınlar çarşı pazara veya internet alışverişine alıştırmamıştı henüz ayaklarını,eşlerin kazançları da buna musait değildi zaten çarşının kıyafet satan mağazaların sayısı da azdı o zamanlar..

Modeller,kumaşlar,kurdeleler..ince lastik kalın lastik..büzgüler,payetler,puantiyeliler ha bir de taftalar satenler kadifeler vardı  ..pullar..vatkalar..provalar,burda dergileri veya her hangi bir gazeteden koparılmış bir yaprağın üzerindeki fotoğrafın mankeni..omuz genişliği bel kalınlığı etek uzunluğu.
Hepsi gözümün önünde...
Modellerin çoğu güzeldi aslında ..hepsine severek bakıyordum..

..ve sonra büyük mağazalar açıldı..devasa alışveriş merkezleri..aynı kıyafetin sahipleri arttı..bir kıyafet herkesin kıyafeti olmaya başladı..klonlaşma gibi bir şey,özenti gibi bir şey..

Sanki herkes herkesle kardeş gibi bir şey oldu,sonra daha kötü bir şey oldu.
Zamanla insanların yüzü de birbirine benzemeye başladı ardından hareketleri de ardından hayalleri de.. annem hala terzi ama mahalledeki en eski ve tek terzi,diğer terzilere hele o sımsıcak üç odayı bir alanda barındıran evlere o mahallelere ne olduğunu bilmiyorum..