Her Blogcunun Yaşadığı O An-Blogumu Kapatmak İstiyorum Diyenlere

Kısa bir süre evvel takip ettiğim yüzden fazla blog içinde özel ilgi duyduğum yayınlarını okumaya ciddi vakit ayırdığım seçkin bir blog arkadaşımın blog hayatına son vereceğini okudum.

Birden kendimi görmüş gibi oldum,henüz iki ay evvelinde aynı duyguları ve daha fazlası okuyuculara açıklama cesaretini bulamayan kendimi gördüm.

Yanımda olup kendisine konuşmak istedim.
Anlamaktan çok anlatmak istedim.
İhtiyaç gibi bir şeydi, yardıma anında koşup yetişmek gibi bir şeydi.Çünkü blogunun kendisi için kıymetli olduğunu hazırladığı yayınlardan ve samimiyetinden anlayabiliyordum..

Neden gitmek istiyorsun?

Küçük bir okuyucu kitlesine sahip olsa bile bir blogun eminim ki bu küçük kitlenin içinde bile (blog yazarı samimi olduktan sonra)kendisine karşı hiç tanımasa görmese bile özel bir ilgi ve duygu duyan/hisseden birileri mutlaka vardır.

Zaman zaman blogu kapatma ihtiyacı her blog yazarından meydana geldiğini düşünüyorum,kazanç veya şöhret ateşiyle yanıp tutuşanlar hariç eminim bu heleyana bir çoğumuz kapılmıştır ve bir çok güzel bloglar kapanmıştır.

Blogunu kapatmak isteyenler için bir yayın hazırlamak istedim bugün sırf bu yüzden..

TIKANMA NOKTASINA GELEN BLOGGER NE YAPMALI?

Genel olarak blog açan her kişi blogunun tamamen kendine ait olduğunu düşünür-YALAN!
Blogumuz her ne kadar kendimizi ifade etme alanımız ve şeklimiz olsa bile (ifadenin ne derece olduğu aşağıda ele alınacak)bir noktadan sonra BLOG BİZİM DEĞİLDİR.

Bunu belki düşünemeden veya gerektiği kadar düşünmeden blogu kapatmak istediğimizi duyuruyoruz.

YANLIŞ!..

Okuyucu kitlemiz az bile olsa okuyucularımız bizim can damarımzıdır,blogumzu kişisel olabilir ama özel değil,özel bloglar zaten kapalı olur okuyucusu var ise de davetiye ile davet edilir.Ama blogun açıksa okuyucun vardır demektir,izleyicin varsa izleniyorsun demektir yani kısaca O BLOG SADECE SENİN DEĞİLDİR!

Evet hoş bir hareket değil,bencil/düşüncesiz olarak nitelendirilebilir ama blog yazarı çok hızlıca ani bir kararla-hışımla blogu kapatmaya sevdiği bu toplumdan çıkmaya karar verir bazen-bir anda!

KAPATMA SÜRECİ VE DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ

Açıklama yazısını yazdın,yayına aldın..yazı yayına alındıktan sonra da hiç de beklemediğin bir hal içinde buldun kendini.
Yorumlar geldi,nedenler nasılalr soruldu sen de cevapladın veya cevaplayamadın,cesaret bulamadın hatta belki de mantıklı bir cevabın bile olmadı...hepsi normal ama sen normal hissetmiyor olabilirsin..çünkü evet canın acıyor.

ŞİMDİ MUTLU MUSUN?

Vicdan mıdır,sevdiğin bir şeyi sona erdirdiğin için üzüntü müdür,kovulmadığın dışlanmadığın halde kendi kararın ile çıktığın bu topluma karşı beslediğini fark ettiğin sevginin intikamı mıdır bilinmez ama bunlardan biridir mutlaka..ve sorular gelir ve sorgulama devam eder...

SORGULA SORGULA

Blog'u gerçekten neden kapatmak istediğini sorgula.
Blogun senin için ne ifade ettiğini sorgula
Seni kimlerin okuyup önemsediğini sorgula
Çok sevdiğin halde bu toplum tarafından değil kendi kararınla ayrılma kararını habire sorgula.

*Bir önemli süreç daha var.

Blog'u kapatma kararının ardından,kararının duyurulmuş oluşu ciddi anlamda blog'a doğru bir çekimi meydana getirir,yani belki kararından evvel blogu günlerce haftalarca boşladın,duyurunun ardından tepkileri merak etmeye başlarsın yani kim ne dedi acaba birileri bir şeyler dedi/yazdı mı diye o gün sürekli blogunda olursun,Kumanda paneline bakarsın yorum gelmiş mi diye mailini sıkça kontrol edersin... .

Bu süreç içinde aklında aşağıdaki gibi sorular belirmesi kuvvetle muhtemeldir.

-Blog'u hangi amaç hangi beklentiler ile açmıştım?
-Blog vesilesiyle hangi insanları tanıdım?
-Bloğum olmadan hayatım/ben nasıldı?
-Blog bana neler kattı?

Bir takım düşünceler bir takım pişmanlık veya samanalevi şeklinde meydana gelip sönen duygular...hiç biri de hoş değil inan bana..

Bu süreç size blogunuzu gösterir,bir blog yazarı olarak değerinizi gösterir,bu toplumdaki kendi ve toplumdaki gözlerdeki değerinizi gösterir.
Yazdırır sonra..asıl neler yapmak istediğini hatırlatır insana.Asıl neler olmalıydı ne nasıl yapılmalıydı.
Blogda olmasanız bile artık blog yazmasanız bile konu buldurur,yayın hazırlatır,kısaca sizi kendine daha çok çeker..

SÖZ SANIKTA!

Eski bir bloğumu son dört yıllık yayın hayatı süresinde ilk kez iki aylık bir süre boyunca kapatmıştım. .ilkin tamamen son vermekti kararım yani tüm yayınları hatta hesabımı dahi silmekti ancak bir çok kişinin verileri hesabımda olduğu için şablonlarında olası aksaklıklar gelebilir bir çok görsel kaybolabilirdi bu yüzden silmek yerine kapatmak tek yapabileceğim şeydi ve gerçekten de kararımı verip blogu kapattım yayın hayatıma son verdiğimi yazan ksıa bir açıklama yazmıştım..kararlıydım,kararımın arkasında da bir aydan fazla istikrarlı bir şekilde durmayı kendim için başarı saydım.

Blogu sevdiğim,kendi ellerimle adım adım yavaş yavaş öğrene öğrene içerik ve görsel olarak yaptığım bir şeydi.Benim ürünümdü,bu blog bendi,tanıdığım onca güzel insandı ve aralarından çok özel yüreklilerdi.

O kadar çok emeğim vardı ki benden bir parça olduğu tartışılmazdı.Ama gitmiştim işte,bir yandan vakit kaybı dedim bir yandan her sözün hesabı verilecek ahirette dedim,bir yandan da olabildiğince dikkatli ve titiz davrandığımı elbette benim de bir toplumda olup yeni insanlar tanımanın kötü bir şey olmayacağını söyleyip durdum ve daha bir dünya şey ama blogu kapatmam için bir sebep daha vardı ki bunun yerine hiç bir açıklama bulamadım..

İSTEMEDİĞİM BİRİ OKUYOR!

Paniğe kapıldığım bir andı,blogumu gizli tutmadığım halde uzun zamandır konuşmadığım hayatımda yeri olmasını istemediğim hatta hayatımdan minik bir detaydan bile haberi olsun istemediğim biri tarafından okunduğumu bilmek eteklerimin tutuşmasına sebep oldu.

Benim için böyleydi..
Bir kişi yüzünden kapatmak istedim her seferinde de bir kişi yüzünden kapatmıştım, hatta tamamen hesabımı dahisilmiştim,güzel yayınlarım artık elimde olmayan resimlerim gitmişti ve üzülmüştüm kendimi sanki bir nevi cezalandırmıştım...onca emek onca çalışmasaati onca araştırma onca not bunun için miydi?

Peki o kişiye ne yapmıştım,çok mu üzülmüştü gitmeme veya blogumu kapatmama ..HAYIR.
Olan bana olmuştu .

Bir kişi,yani bir pire yorganı yaktırdı bana!..YORGAN YANDI

Blogunuzun istemediğiniz biri tarafından okunduğunu öğrendiyseniz lütfen sakin olun.

Sakin olup bir de böyle düşünün..

Belki de sizin yazılarınız gerçekten güzel veya okunmaya değer.Ki okuyucusu olan bir insan genelde yazıları sevilen bir insan değildir de nedir :) bu kişi de muhtemelen sizi okumayı seviyor..onu da bir okuyucunuz olarak göremez misiniz?

BLOGUM AİLEM/ÇEVREM TARAFINDAN BİLİNMELİ Mİ BİLİNMEMELİ Mİ?

Çirkin,ayıp,ahlaksız bir şey yapmadıktan sonra bilinebilir,söylenebilir veya saklanabilir de ama yukarıda vurgulamaya çalıştığım gibi istemediğiniz biri blogunuzu keşfedince kızmaca küsmece yok..

Şahsen blogumun beni gerçek hayatta da tanıyanlar tarafından okunmasını isterim.

Bir çok faydasını gördüğüm için ve zaman içinde blogun bana negatif değil pozitif geri dönüşümler sağladığını gördüğüm için blogumun bilinmesi beni rahatsız etmediğini söyleyebilirim..

Çok özel anlarım veya durumları nasılsa paylaşmıyorum ama paylaşmak istediğim düşüncelerim veya duygularımı kaleme alıp kendimi ifade etmem için muhteşem bir yoldur benim için blog yazmak.

Blog yazmaya başladığım ve ailem dahil çevrem tarafından okunmaya başladığım günden bu yana bir çok kişinin bana karşı olan düşüncelerinin değiştiğini beni daha iyi anladıklarını hatta olacağını asla beklemediğim kişiler tarafından saygı bile duyduklarına bizzat şahid oldum olmaya devam ediyorum..

BLOG NE DEMEK?

Blog demek bir bakıma karşıda olmaktır belki de karşında durmaktır kendini ortaya koymaktır,cesaret işidir her yiğidin harcı değildir güç ister emek ister sevgi ister esneklik ister ama bir yere kadar.Blog bir duruştur,bir ifade şeklidir,insanın kendini ifade etme duygusu da bir ihtiyaçtır.

Blog demek hatıraları saklamak demek,güzel insanlarla tanışmak demek,gerçek hayatta asla yanyana olamayacağın karşısında belki de kasıp kavrulacağın insanla tanışmak için heyecan duymak demek.

Blog demek,bir kart bile olsa dünyanın en kıymetli hediyesiymiş gibi onu saklamak ve tebessüm ederek bakmak demek.

Bu maddeler çokça uzar ve çoğu da yerinde olur..herkesi blogun kendisi için ne ifade ettiğini az ço kanlamıştır düşüncesiyle daha fazla yazma gereği düşünmedim..

BLOGU KAPATMAYI KESİN OLARAK DÜŞÜNENLERE TAVSİYELERİM

-Blogunuzu kapatmadan ve her hangi bir yayın hazırlayıp yayına almadan evvel mutlaka yazılan yayının en az üç gün taslak olarak bekletimesinde fayda var.

-Her hangi bir karar almadan veya tam olarak emin olmadan ve uygulamadan evvel duyuru yayınınızı mutlaka taslak olarak bekletmenizde fayda vardır..

-Duyuru yayını taslak olarak durduğu müddetçe kararınızın kesinleşmesi için blogdan tamamen uzak durmaya çalışın.

Blogunuzu hatırlatan ne varsa veya onunla ilgili ne varsa size uzak olsun..

Bu kararınızın bir gün sonraki durumunuzu ve muhtemelen nasıl hissedeceğinizi gösterecektir.

SON OLARAK

Kalmak istemeyenler gidişini ilan eder veya etmeden gider,blog aracılığıyla yeni insanlarla tanışmış bir şeyleri paylaşmış olan insanlar genelde ilan etmeyi duyurmayı bir açıklama yapma ihtiyacı duyarlar ve gayet normal bir harekettir...bazıları ise sessizce giderler sebeplerini kendilerine saklarlar,saygı duymak da gerek tabii.

Sizin de bu tür sorunalrınız veya belirsizlikleriniz varsa,düşünün derim.


Sevgi emek sonucudur blog..her tür hal olabilir,her şey yaşanabilir çünkü burası dünyadan bağımsız bir yer değil,evet çok samimi evet çok güzel evet şaşırtacak derecede de doğal bir alem..ama dünya üzerinde bir yer bu yani blog da dünya da böyle bir yer,burda da insanlar yaşar,insanlar konuşur yazar ve insanlarda duygu vardır düşünce vardır,etkiler etkilenir..dünya böyle gerçek hayat da böyle blog alemi neden farklı olsun ki?


Dostça önerim sevdiğiniz bir şeyi kendi ellerinizle yok etmeyin..ister bu alemde olsun ister gerçek hayatta.