Karantina Günleri (21'nci Gün) Bunlar Neden Oldu?

Ben sinir içinde merdivenleri inerken rahmetli babannem bir odadan bir odaya geçiyordu,benim söylendiğimi duymuş olmalı ki;
-Haydiii o kadar da kafaya takılacak bişey yok,bu günler çok güzel günler diye mırıldanıyor..
İçimden;
-Neresi güzel ki acaba bu günlerin hele şu anda ben sinir içindeyken neresi güzel bu günlerin?..
Böyle bir sızlanışımı anımsadım dün..
Babannem ne kadar haklıymış oysa,o günler ne kadar da güzel günlermiş..
Babannemin sözleri yanısıra o gün ve o andan başka şeyler de hatırlıyorum aslında..

Güneşli bir gündü ve sanırım bayram sabahıydı,ben çocuklara şu an hatırlayamadığım bir sebepten dolayı kızmıştım ve o sinirli hal içinde söylenerek merdivenden iniyordum..
Şimdi hatırlayınca babanneme o kadar hak veriyorum ki çünkü haklıydı evet haklıydı o günler çok çok güzel günlerdi..

Herşeyden önce babannem hala hayattaydı,yaşıyordu..
Evin içinde dolaşıyordu,elinde veya elbisesinin kumaşından dikilmiş olan kemerinde tesbihi asılı duruyordu..odasının kapısı genelde açıktı ve televizyonun sesi her zaman yüksekti..
Babannem evin giriş katında kalıyor ama apartmanın tamamında yaşıyor gibiydi,yukarıdakilerin konuşmalarını işitiyor ve bulunduğu odadan yorumlar yapıyordu..

O günler güzeldi bu yüzden,babannem hayattaydı hava güneşliydi,bayramdı,hep beraberdik..
Şimdi tüm bunları bir gün veya bir an içinde yaşamak için neler vermezdim..
Bu ve bu gibi anıları hatırlayınca içim daralıyor,ne çok şeyin kıymetini bilemediğimi anlıyorum..
Ne çok şey var daha şu anda kıymetini göremediğim acaba..

Üzerinde dolaştığım bu zemin örneğin veya penceremden içeriye giren temiz hava,günün aydınlığı,gökyüzünün dinginliği kuşların ötüşü..
Evlerinde olan insanlar,yataklarında uyuyan çocuklar,nehirde akıp giden su ve üzerinde dolaşan ördekler kuğular..

Allah nasip eder de bu günler geçtikten sonra çok daha farklı davranmak istiyorum hayatıma çok farklı bir şekilde yol almak isterim..evet,radikal kararlar alacağım.
Evet,bir çok şeyi de değiştireceğim..değişimi ufak ufak başlatmıştım zaten de bu süreci hızlandıracağım..

Var olan eşyaların miktarını daha da azaltacağım,harcamalarımı daha dikkatli yapacağım,olur mu mümkün mü erişilebilir bir hayal mi bilemiyorum ama bir şekilde bir parça toprak sahibi olacağım..
Hiç bir şey kalıcı değil hiç bir şey garanti altında değil artık..
Son zamanlarda bunu daha da iyi anladım..
Dev gibi adımlar attığını bilmem hangi alanda ne kadar çığır açtığını deli gibi haykıran insanoğlu kısacık bir süre içinde gözle görünmeyen bir virüs yüzünden eski çağlara dönmek zorunda kaldı..

Bütün bunlar neden oldu?..
Çünkü bir çok şeyi yapması gerektiği gibi yapmadı..
Yapmadık,yaptırmadılar kendileri bile yapmadı..kurulan düzeni kabullenirken bu düzeni kuranların materyalist mantığını da kabullenmiş olduk kısaca..
Sanki bizim ilkelerimiz bizim değerlerimiz bizim birikimimiz tarihimiz adetlerimiz örf ve adetlerimiz yokmuş gibi..
Allah'ın peygamberin atanın emirleri nasihatleri ve sözleri değersizleştirildi,bunu yapanlara sesimiz pek yükselmedi..şimdi yaşayan hazinelerimizden biri olan yaşlılarımızı da birer birer elimizden alıyorlar yine sus pus izliyoruz..izlemeyi çok iyi biliyoruz..
Sıralamada bir yanlışlık mı oldu acaba yoksa nefs ihtiyaçların güzel gayelerin adaletin önüne mi geçti bilmiyorum..
Bu neye benziyor bilir misiniz?..bir insanın ilaçlar ile bedenini iyileştirmeye benziyor..
İlacı veriyorsun hoop ateşi düşüyor veya ağrısı diniyor ama bu süreçte ruhun da yaşadığı bir acı bir ateş hali var..ruhu göz ardı ederek bir insanı iyileştirmek ne kadar doğru bilemiyorum..

Kısaca iyileştirmelerimiz hep nefsani oldu hep isteklerimiz ve arzularımız doğrultusunda oldu hep kolaylık (!) için oldu..ruh ve maneviyat arka plana itildi kakıldı..ve işte gelinen nokta ortada..
İnsanlık yere çakıldı..çünkü insanlık hep tüketime hep hazıra hep kolaya yöneldi,köklerini de unuttu ruhunu da unuttu toprağını da unuttu tohumunu da,ne yazık ki..

Topralanabilir bu durum aslında,düzeltilebilir..kimin nasibi varsa kim görebildi ve kim anlayabildiyse bu sürecin sonrasında yerinde duracağını zannetmiyorum..mutlaka bir şeyler yapmak isteyecektir hatta şimdilerde bile yapmaya başlamıştır bile..

Belki birileri Allah ile olan ilişkisini gözden geçirdi belki birileri yaptığı haksızlıkları fark ettiyse belki birileri elindeki nimetlerin değerini anladı ise bu ve bu gibi şeyler işte..bunlar yaşanıyor ve insanlar yaşadıklarından nasibine düşen payı alarak iyileşebiliyor..üstelik hem ruhen hem bedenen iyileşebiliyor..
Rabbim iyileşebilenlerin,fark edip yeni bir düzen kurabilecek olanların yardımcısı olsun..

Bakalım Mevlâ neyler neylerse güzel eyler diyorum ve sevgili babannemin o güzel sözleriyle yazımı sonlandırıyorum..

-Bu günler çok güzel günler..çok güzel günler..
Bir musibet bin nasihatten iyidir çünkü,iyidir..