Ve işte nihayet yıllarca niyetlenmeme rağmen bir türlü ayak basamadığım Aya Sofya'yı ziyaret edebilmiştim..
Bu muhteşem yapı için ne kilise ne camii ne de müze diyebilirim..
çünkü;
Taşlarında..devasa sutünlarında,ihtişamlı duvarlarında,bir çok kişinin ayağı değdiği mermerli zeminlerinde hikayeler ve gözyaşları gizlidir mutlaka..kimsenin bilgisi yeterli gelmez,tanımlamak için güzelliğini..
İçim diken diken oldu,ürperdi yüreğim..
Fatih Sultan Mehmet Han'ın kıldırdığı namazın seslerini işitiyorum sanki..havada yankılanan ilk 'Allahu Ekber''ler..ve tekrar söylenecek olanların duası kabarıyor gönlümde.
Ne daha fazla kelimem ne de ziyade cümlelerim var Aya Sofya ile ilgili..sadece içten çok içten bir dua:
‘La Galibe İllallah’
‘Allah’tan başka galip yoktur’
4 Yorumlar
fotoğraflar da tıpkı yazınız gibi derin izler bırakıyor insanda...
YanıtlaSilHiç gidemedim, umarım bir gün ben de görebilirim, sanat eseri gibi
YanıtlaSilMerhaba Sevgi, zaman zaman aklıma düştükçe gelip okuyorum, bakınıyorum buradan sana. İnsanın blogu da aynası gibi güneşli ise başka bulutlu ayazsa insanın içi bir başka görünüyor kelimelerin fotoğrafların arkasından. Güneşli, manevi coşkulu bir haline denk geldim. Ayasofya'nın kedisi Glı'yi gördün mü? Gözler şaşı bakıyor ama o kadar ilgiye kalabalığa rağmen sanırsın yılların ev kedisi. Ayasofya'nın şahsı manevisi etkendir sanırım.Bir daha nasip olur da görürsün inşallah.
YanıtlaSilKızları kucaklarım, sevgilerimle..
Gittikçe gitmek istediğim, gitmelere doyamadığım yerlerden birisi. Bu arada fotoğraflara bayıldım mükemmel çekimler olmuş. Kalite mükemmel izniniz olursa bir kaçını alıp duvar kağıdı yapmak istiyorum.
YanıtlaSilYorumunuz en kısa sürede sevgi ve alaka ile cevaplandırılacaktır.
Yorum yaptığınız için teşekkür ederim.