Okuyalım:Yaşama Tutunmak İçin Nedenler

Var mı bu tür nedenleriniz..

Bu manada kullanabileceğiniz yol gösterici sebepleriniz,kıymetli yapı taşlarınız,yol arkadaşlarınız,geniş ufuklu pencereleriniz??

Ömrüm süresince hiç bir kitabı böylesine parça pinçik,cümle cümle çizik,sayfa boşluklarına uzun uzun notlar yazıp son cümlesini okurken çok iyi bir dost ile ayrılır gibi içim acımadı,yüzümde tarifini yapamadığım bir tebessüm ile üstelik..

''Yaşamak Tutunmak İçin Nedenler''..başarısını yazarın samimiyetine veriyorum,tamamen..yazarın kalbinden dökülenler kalemi sarmalamış,kalbindekileri bu şekilde başka bir göze değil başka bir kalbe akıtma şekli okudukça kendimi asla yalnız hissetmemekle beraber acımı gören birinin olduğu hissiyatı içerisindeydim..

Çokça tavsiye ettim,okumaları için kitabı benden istediklerinde bi duraksadım..

Nasıl ya?!..

Vermek isterim tabii ki,yani elbette başkaları da istifade etsin isterim ama bendeki kitaptan değil..

Yenisini alabilirim veya ne bileyim sadece notlarımı tamamen okuduğunda rahatsız olmayacağım güvendiğim sevdiğim biri olsun istedim..hepsi bu..

Matt Haig - Yaşama Tutunmak İçin Nedenler..

Ne kadar iyi bir kitapsın sen..yok,ajitasyon yok,melankoli depresif şeyler içermiyor..olayları halının altından çıkararak kendimize bakmayı içeriyor..baktırıyor kendine..

Bak!..diyor..o,bu,şu duygun kötü değil ve evet herkesin başına gelebilir..herkes,istisnasız acıdan da da geçebilir,çıkmaz yollara da girebilir,geri adım atmakta zorluk da çekebilir..

Olabilir tüm bunlar,diyor..

Olabilir..ve sadece olabilir demekle kalmayıp bunun nasıl yapılacağını sıradan alışıla geldiğimiz ''gelişim kitapların'' sinir edici bilge ve çok bilmiş emir kipi kokan tavrı takınarak anlatmıyor..

Öğretiyor..empati kuruyor..suçlamıyor asla,aksine sarılıyor..

Gittiğim yerlere götürdüm bu kitabı,tek başıam bir yerde oturup khve söyledim,okudum okudum dinlendim..kendimi de dinledim,gözlemledim..

Yanımda olmadığında da kendimi eksik gibi hissettim,omuzumda sıcak dost elinin eksikliği gibi..bilirsiniz o hissi..

Dudağınıza biraz balından çalayım artık ama değil mi?..ne demek istediğim anlaşılır belki..

ALINTILARIM:

“Depresyon da senden daha küçüktür. Her zaman öyledir, geniş görünse bile. O senin içinde işler, sen de onun içinde değil. O bir karanlık bulut olabilir, ama sen gökyüzüsün.”

“Düşüncelerinin tamamını, kötü olanlar da dahil, kabul etmek anahtar. Onları kabul et, ama onların kendisi olma. Mesela üzgün bir düşüncenin, sürekli bir üzüntü dizisinin olması, senin üzüntülü bir insan olduğun anlamına gelmez.”

“Hayat seni bekliyor. Bir süre buraya takılmış olabilirsin, ama dünya yerinde durmuyor. Eğer dayanabiliyorsan, tutun. Hayat her zaman değer.”

“Zihninin kendi hava durumu sistemleri var. Bir kasırgada gibisin. Kasırgalar nihayet enerji kaybeder. Bekle, tutun.”

“Hedefler mutsuzluğun kaynağıdır. Ulaşılamayan bir hedef acı verir, ama onu gerçekleştirmek bile sadece kısa süreli bir tatmin sağlar.”

Son cümlesine gelindiğinde ise yazarın okuyucu ile veda edişi bile tatlı,tatlı tatlı bir tebessümle kitabı kucaklamanıza sebep oluyor,kendimize de aynı şekilde..

Ve belli olmaz biliyor musunuz?..Belki de o nedenler içinizde mevcut,belki uykudalaribelki uyanıdırlacaklar..hafif bir dokunuşla..

Sarsarak veya yüksek sesle değil,öyle değil..

İnsan çoğu zaman tatlılıkla uyanmaktan hoşlanır,uyanışlar da farklıdır gerçi ama bu seferki tatlı bir dokunuşla gerçekleşen bir uyanış olacak inanın..

Kalbinizi çok sevin olurm u,ona sahip çıkın,duymazdan gelmeyin sesini,size bir sır vereyim mi?

Kalp çok güzeldir kalp zariftir,sabırlıdır fedakârdır ancak sesinin duyulmadığını anlayınca insandan yaman bir şekilde intikam alır,şaşar kalırsınız..

Samimi sevgilerimle..

:)