Okuyalım:Zamanı Durdurmanın Yolları

 

Bazı kitapların isimleri çok iddialı olur,beklenti içine sokar insanı,kapakta geçen bu iddia kitabın neresinde yer alır acaba diye sorgulamaya başlarsın hani.

Zamanı Durdurmanın Yolları kitabı elime ulaştığında ''yazar oldukça iddialı bir başlık seçmiş'' demeden edemedim.

Kim bulabilmiş ki zamanı durdurmanın yolunu ve lakin bulmuş olsa bile böyle bir kitap aracılığı ile dünya ile paylaşacak kadar iyi cömert biri olabilir miydi sorusu dolaştı kafamda.

Matt Haig daha evvel okumadığım ve yabancısı olduğum bir yazardı ancak hediye olarak bir kaç kitabı elime ulaşınca ve son zamanlarda rağbet gören bir yazar olduğunu öğrenince ''neden olmasın'' dedim.

Ve okudum,haftalarca nereye gittiysem götürdüm,kitabın hikayesi yavaş yavaş derinliklere ve zamanın içine çekmeye başladı..

Kâh günümüze kâh daha eski dönemler arasında ölümsüzlük ile cebelleşen bir adamın hikayesini anlatıyordu.Bir çok anlamda da yavaş yavaş farkındalığı işliyordu.

Sonuç itibari ile sevdim kitabı ve aslında yazarın ne anlatmak istediğini zannediyorum ki anladım..diğer eserlerine de göz atınca özellikle de Yaşama Tutunmak İçin Nedenler kitabı ile benzer durumlardan geçiş dönemime denk gelmesinin ardından Zamanı Durdurmanın Yolları kitabın herkesin kitaplığında yer alabilecek türden bir kitap olduğuna ikna oldum..

Okumanızı öneririm..zamanı durdurmayı başaramayabiliriz belki ama zamanı genişletebilir,derinleştirebilir ve özümüze de ruhumuza da tatmin edici cevaplar bulabiliriz diye düşünüyorum çünkü asıl olay zamanı durdurmak değil,içinden geçip arkamıza bakınca elimizde nelerin kaldığını ruhumuzdaki izleri ve değişiklikler ile devam etmenin güzelliğinin zamanı durdurmaktan çok daha kıymetli olduğunu görebiliriz..

Tadımlık alıntılar ekledim..kitabın tadına bu şekilde bakabilirsiniz ancak tadına varmak için kendisini okumanızı tavsiye ediyorum..

Gerçeğin söylemem gerektiği kadarını değil, cüret edebildiğim kadarını söylüyorum ve yaşlandıkça cüretim artıyor.


Ölmek nasıl bir ansa yaşamak da bir an. Gözlerini kapar ve bütün gereksiz korkuların çözülüp gitmesine izin verirsin. Sonra korkudan muaf olan bu yeni varoluş halinde kendine sorarsın: Ben kimim? Şüpheler olmadan yaşayabilseydim neler yapardım? Haksızlığa uğrama korkusu olmadan yaşayabilseydim? Acıdan korkmadan sevebilseydim? Yarın o tadı nasıl özleyeceğimi düşünmeden bugünün tadını çıkarabilseydim? Zamanın geçişinden ve sevdiklerimi benden çalabileceğinden korkmamış olsaydım? Evet. Ne yapardım? Kimleri umursardım? Ne için savaşırdım? Hangi yollarda yürürdüm? Nelerden haz alırdım? İçimdeki hangi gizemleri çözerdim? Kısacası nasıl yaşardım?



Dünyada derdi tasası olan tek insan sen değilsin. Acılarını birer hazineymiş gibi içinde saklama


Gemilerin sonunda durmaları gerekir. Bir rıhtıma, limana, bilinen ya da bilinmeyen bir varış yerine ulaşmaları gerekir. Bir yere varıp orada durmaları gerekir. Yoksa gemi olmalarının ne anlamı kalır? Hayatımda birçok farklı kişiliğe, birçok farklı role büründüm. Bir kişi değilim. Tek bedene toplanmış bir kalabalığım.



Herkes kendi görüş mesafesini dünyanın sınırları zanneder.


Bugünlerde zamanın bir silah olduğunu fark ediyorum.İnsanları beklemek zorunda kalmaktan daha çok güçsüzleştiren başka bişey yok.


Burnunun dibinde bir dalga varken korkuyu boş vermek zorundasın.

Gökdelenler

Şiirleri

Yan yatırdığınızda

Çok

Uzaklardan görünen

Minyatür

Şehirlere

Benzemeleri

Ne hoş.

Sözcüklerden

Yapılmış

Gökdelenlere

 

Giderayak..

Kendi gece alemimden bir kare ve onu bir tık derinleştiren bir şarkı ile veda etmek istiyorum.

❥Sevgilerimle..