Yürüyüşten Sesler

Bizleri daha dijital ortamlara daha dijital bir döneme yönlendirdiklerini işitiyorum,cipleneceğiz her davranışımız takip edilecek ve hatta bilincimize dahi müdahale edilecek türünde senaryolar işitiyorum..bunu kısmen zaten son on yıldır yasamıyor muyuz?.. Var mı yok mu bunu planlayanlar veya olacak mı nasıl olacak diye kafa patlattığım çok oldu,sonuç:beynim havasız kaldı,yani bende benden ne kadar bıraktılarsa onu da yitirmeden düşünmeyi de bunları anlatanları da dinlemekten vazgeçtim..

Allah izin verir mi?..
Yarattıkları üzerinde böyle bir değişikliğe izin verir mi?..
Düşüncelerin çok derin yollarına gittim hatta arka sokaklara bile uğradım..Alzheimer hastası bir ninemiz var,çocuğunu unutur nerede olduğunu unutur nereden geldiğini unutur hatta namaz kılıp kılmadığını abdestli olup olmadığını dahi unutur ama asla namazın nasıl kılındığını veya namaz surelerini unutmaz..

En çaresiz olduğum anlardan biri de bu olsa gerek..
Allah bir insanın hafızasından bir kısmını alır da onun için son nefesine kadar gerekli olanını almıyor..insanın insana yapmak istediklerine bakıyorum da,bunlar (her kisme onlar) çok acımasızlar..

Bahar gelmiş cihana a dostlar..muhteşem kokular eşliğinde üstelik,yıllar yılı burnuma böyle bir koku gelmemişti..çocukluğumda duymuştum en son baharın kokusunu,bu denli yoğun bu denli canıma yakın..
Geçen gün sabahın erken saatlerinde daha herkes uykudayken yürüyüşe çıktım,yerler hala ıslak kuşlar henüz rızık arayışındaydı..ve doğa nasıl güzel nasıl kokuyordu..

Bir çok kuruluşa bir çok derneğe bir çok örgüte karşı güvenim kalmadı..bizden bu güzel kokuları bile amışlar aslında,yerine de bilmem ne koymuşlar..
Nicedir eskisi kadar yoğun uçak seferleri yapılmıyor hem hava hem kara trafiği ciddi oranda azaldı,gece gündüz bu yüzden mis gibi kokuyor dünya..

Dünyayı ve hayatı değiştirme gayreti içinde olanlar dünyanın nesini beğenmedi acaba?..
Nesini beğenmediler de var olanların yerine başka bir şey koymak istiyorlar?..
Ben razıydım oysa,çamaşırlarımı elde yıkamaya ben razıydım her gün unumu değirmenden almaya ben razıydım ipimi eğirmeye..ve daha nice nice şeye..

Makinesiz,gürültüsüz ve hatta elektriksiz yaşamaya bile razıydım..yeter ki doğa olduğu gibi kalsaydı,yeter ki İlahi düzene insan bu denli müdahale etmeseydi,sınırları aşmasaydı,bir yaratıcı olduğunu kabullenseydi..

Korkarım ki hasret duyacağımız çok şey olacak ileride..şimdi bahsetsem saçma gelecek şeyler..

Günlerdir evdeyiz ve yiyecek ile temizlik malzemesi dışında başka hiç bir şeye ihtiyacımız olmadı,günlerdir..düşünüyorum da biz eskiden nelere ne için para harcardık?..ve şimdi neden harcamıyor ve hatta bir çok maddi şeylerin yokluğunu  nasıl oluyor da hissetmiyoruz?..

Düşünüyorum...düşünüyorum..böyle de bu şekilde yaşamak acaba daha nereye kadar?..ne zamana kadar beklemek gerek ne yapmak gerek..elden dua ve sabır etmekten başka hiç bir şey gelmiyor ve düşünüyorum tekrar,düşünüyorum,yıllardır bizim gibi ve daha kötü şartlar altında kendi vatanlarında hapsedilerek kısıtlamalar ve yasaklar altında yaşayan insanları,çocukları..

O insanlar ki yıllarca bağırdı çağırdı yardım istediler,yavrularını öldürdüler gençliklerini heba edildi, ama onalr herşeye rağmen tüm bunlara rağmen hayatlarını onca yasak onca zulme rağmen idame ettirdiler..onca kısıtlamalara rağmen nasıl yaşadılar nasıl yaşadılar yaşamaya da devam ediyorlar ve sonrasında bütün kalbimle durup şükrediyorum Allah'a..

Allah çok güzel bir düzen hazırlamıştı oysa kullarına,bir kısmı olduğu gibi kabullendi itaat etti..bir kısmı da uydu birilerine beğenmedi düzeni,büyük büyük sözler etti etmeye devam ediyor veya ilk fırsatta yine eski günahlarına ve azgınlıklarına dönmek için can atıyoriyine ezecek Allah'ın emirlerini belli..yine isyan yine şımarıklık..
Yani yine kurunun yanında yaş da..Allah muhafaza..,kiminle yarış içine girdiğini kime isyan ettiğini bile bile akletmeyecek kadar akılsızlıktır bu oysa..

Dünya en doğal haliyle mükemmeldi oysa..

İnsanların bunca makine üretimi şeye ihtiyacı yok..yok.
Bunu çok daha iyi anlıyoruz bu günlerde,ancak insanın tekrar üretmeye ve insan olmaya ihtiyacı var..

İnsanın tekrar insan olmaya ihtiyacı var,kul olmanın ne denli yüce bir duygu olduğunu tekrar hatırlamaya ihtiyacı var,gözyaşlarını gizlememeyi acı çeken yanını paylaşabilmeyi,yardıma koşabilmeyi,yiyeceği ekmeği giyeceği giysiyi tekrar üretmeye öğrenmeye ihtiyacı var..

Yani aslında çözüm çok basit..insan onu yaradana dönmeli,huzursuzluğu böyle kalkacak ortadan evvela,sonra doğup büyüdüğü toprağa sahip çıkmalı,vatanının ekmeği ile suyu ile yaşamayı vazife saymalı ve katkıda bulunmalı herşeyi hazırdan beklememeli,gözünü dışarıya ve kolaya her daim müsait olana kolay erişilen şeye dikmemeli..

Yürüyüş boyunca hep bunları düşündüm..ha bir de deli gibi arzuladım bahçeli bir evi,deli gibi arzuladım toprakla iç içe olmayı bu günlerde..ama yok..

Bahçeli ve güzel evler burada zenginlerin elindeydi ve bunlardan birinde kalabilmek çok fazla bir gelire sahip olmak anlamına geliyordu o da bizde yoktu..
Bizde yoktu..biz ki avlusu geniş bahçesi muhakkak olan büyük evlerde büyümüş bir nesildik..

Bu yaşananlar bana çok iyi bir ders olsun,hepimiz birazcık kolaycılığı ve tüketme merağımızı bir kenara bıraksak sanki daha güzel olacak..bu gereksiz rekabetleri o saçma sapan yarışları kendimizi ıspatlamak için harcadığımız enerjiyi geçrekten kendimiz ve bizden sonra gelecek olan nesil için elle gerçek anlamda elle tutulan bir şeyler yapsak sanki daha güzel olacak..

Olası yazım hatalarımdan dolayı beni bağışlayın..

Yürüyüşten sesler programımız burada sona erdi..