Veteriner Ziyareti

Serin bir Eylül gününden herkese merhaba ki öyle serin ki bunları yazarken bile parmaklarımın dondugunu hissediyorum.
Demir Eksikliği başlığı altında dile getirdiğim sıkıntıma destek ilgi ve geçmiş olsun yorumlarınıza epey duygulandığımı söylemeden edemeyeceğim,hepinize tekrar tekrar buradan da teşekkür etmek istiyorum tüm önerileri de dikkate aldım içiniz rahat olsun Allah sizden razı olsun.
Seviliyorsunuz.
Bir günde iyice serinledi hava hoşuma giden bir gelişme,yağmurları bekliyorum şimdi yere düşecek olan yaprakları ağaçların gövdelerinde bitecek olan çeşit çeşit mantarları.
Parmaklarım gerçekten donmuş olmalı ki kısa kesip yazmak geçiyor aklımdan.

Kemal ilk kez veterinere gitti bugün parazit için bir ilaç verdi doktor haftaya da aşı olacağını söyledi ardından senede bir kez kontrol amaclı götürülecek.
Kaydı yapıldı artık resmi olarak bu tatlı canlı bizim evimizde yaşadığına dair bir bildirge sahibi oldu hayırlı olsun.
Doktor çok sakindi,dokunuşları yavaş ve kaygısız kedimizin durmayacağını sanmıştım,evde bütün gün kıpır kıpır çünkü ancak hiç de öyle olmadı.
Yumuşak bir sesle konuştu önce kokusunu almasına izin verdi sonra yavaşça karnını elleriyle kontrol etti ardından gözlerine baktı en son da dişlerine.
Sakinliğini koruyarak yaptı bunları,kedi yerinden kıpırdamadı,bebek kontrolleri de böyle yapılır,inanılmaz bir sakınlık sergileyerek bebekleri rahatlatırlar.
Ses tonlarını da ona gore yumuşatıp kontrolün sorunsuz geçmesini sağlıyorlar.

Doktordan çıktığımızda güneş pırıl pırıldı sepeti arabaya koyduk arabanın park edildiği sokağın sağ tarafında güzel bahçeli bir ev vardı bahçesinde orta yaşlı bir çift adamın saçları beyaz ama vücudu dinç ve sağlıklı görünüyordu,kadının saçları kısa ve kızıla boyanmıştı kucağında bir bebek vardı başka biriyle ayaküstü sohbet ediyorlardı sohbet ettikleri kişi bahçe kapısında evin dışındaydı sohbetler böyle yapılır genelde burada içeriye davet etme alışkanlıkları yoktur,saatlerce bu şekilde sohbet etmeye razı olunur ama içeriye davet edilmez.bu anın içine kaptırdım kendimi,hayat güzeldi bebek sakindi kedimiz sepetteydi sonbahar güneşi heryeri aydınlatmıştı,sokak bitkileri bakımlı biçilmiş ve sulanmıştı,kaldırımlar yeni süpürülmüş az ileride bir kaç tane şirin İtalyan restorantı vardı,masaları henüz boştu ve tam o an içindeyken birden gezegenimizin çok başka bir yerine ışınlanmış gibi oldum gördüğüm mazralara başka manzaralar ile değişti aniden.

Açlıktan ağlayan çocuklar,başlarına bombalar atılan şehirler,toz duman içinde kalmış şehir meydanları,bir okulda öğrencilerin korku dolu çığlıkları.. dünyanın başka yerlerindeki acı zulüm ölüm ayrılık ve gözyaşı bu sakin ve bakımlı sokağa yansımıyor ulaşmıyordu..
Bombaların kokusu gelmiyordu,açlıktan ağlayan bebekleri sesigelmiyordu..

Hayat böylesine enteresandı ve acımasız ve adaletsizdi dünya,hepsine saydım sonra toparlandım,Allah'ın kader ve düzeni dedim,aşağıdaki ayeti hatırladım:

Bakara suresi 30. ayet meali:

“Düşün o zamanı ki, Rabbin melaikeye hitaben ’Ben yerde bir halifeyi yaratacağım’ dedi. 

Melaike de ’Yerde fesat yapacak, kan dökecek kimseleri mi yaratacaksın? 

Halbuki biz, hamdinle Seni tesbih ve takdis ediyoruz’ dediler. 

Rabbin de ’Sizin bilmediğinizi Ben biliyorum’ diye onlara cevap verdi.”

Mutlaka ve şüphesiz Rabbimiz bizim bilmediklerimizi bilmektedir,küçücük beynimiz bir incir çekirdeğini dolduramayan ilmimizle,meleklerin bile tam olarak belki bilemediği veya bildirilmediği şeyleri nasıl anlarız,biz anlamaktan yoksun ve aciziz insan yine de zaman zaman böyle düşünebiliyor işte..

Kemal ile parktayız şu anda,kızların camiiden çıkıp gelmesini bekliyoruz üşüyor olmalı,rüzgar esiyor hafif hafif..

Kızlar gelince salıncaklara binip sallandık hayat böyle de mutlu edebiliyordu işte insanı,hayat çok sıradan dediğimiz şeylerdi aslında ta kendisiydi hayat böyle sıradanlıklardan ibaretti işte,sıradan dediklerimiz birine nimet birine hayal gelirdi elbette,okullardaki öğrenciler için nimet sayılırdı,yavrusunu doyuramayan anne için nimet sayılırdı ama bizim için sıradandı,nimetleri sıradanlaştırdığımız için de mutsuzluk içinde yaşıyoruz memnun değiliz,olamıyoruz..

Belki de kafamıza bir bomba düşmeli arada bir şöyle senede bir mesela ki pırıl pırıl güneşin değerini tertemiz gökyüzünün kıymetini çocuklarımızla geçirdiğimiz zamanın nimet olduğunun farkına varalım.
Belki diyorum..ama hayat gerçekten enteresandı.
Hayat gerçekten çok enteresandı bugün..

Şimdi de ilacını verdim,yorulmuş olmalı.
Her hali yorgunum diyor.
Yorgunum,yatıp uyuyacağım halim yok keyfim yok bugün uyumak istiyorum ve yorgunum🙃..