Yalnızlık

 Yalnızlık.

Yanına hiç bir kelimeyi yaklaştırmıyor.Yakıştırmıyor.Tüm renkleri solduruyor.

Bencil üstelik.Seni tamamen kendine istiyor...ve istediğini bir şekilde hep alıyor.

Dün,zor bir gece geçirdim.Hava alamadım..pencereyi açtım sert bir soğuk karşıladı beni,uzun süre kalamadım.
Tesbihi elime alıp evin en sessiz en karanlık odasına geçtim,uykuya dalıncaya kadar salavat çektim..derin uykuya bir türlü geçemedim..gece boyunca defalarca uyandım..birilerinin ızdırabı yapıştı yüreğime sanki,bırakmıyor.
Yardım edebilirim..ama yerini de söylemiyor sanki..
Öylesine dolaşıyorum arabayla günlerdir.Hiç olmayacak yerlerde park edip camdan dışarıya bakıyorum.Kasabanın bir çok yerinden bazen kahve bazen çay alıyorum bazen de sıcak çikolata yani,kakao içiyorum.

Hiç biri ısıtmıyor.

Ne çok acı var dünyada..

Suriye için de çok üzüldüm..Ahir zamanın zorluklarını da eklersek,ruhum zindanlar içinde..
Şu anda kar yağıyor..birazdan dışarıya çıkacağım..ve küçücük kasabada defalarca aynı yollardan geçeceğim..her şeyi de yerli yerinde bulacağım,biliyorum..
Bu sabah yine araba ile eve dönerken dünyanın ve hayatın sürekli kısır bir döngü içinde olduğunu hissettim..hep aynı yerlere çıkmak gibi bir şey bu..evet ruh halim pek iyi değil..
Kaçış yok mu?




Belki kaçış gökte..göklerde..
Belki kaçış ne önümüzde ne arkamızda ne sağımzıda ne solumuzda..kaçış belki de yukarıda veya...aşağıda..

Toprakta..

Ve kar yağmaya devam ediyor dışarıda..

Toprak beyaz olacak..gelin gibi..veya kefen gibi..ne bileyim..

Paramparça,turuncu ve yalnız.

Renkli hisli ve aynasızım.

Yürek!
Yüreğim..
Neden atmıyorsun
Neden her yeri kırmızıya boyatmıyorsun
Dağı toprağı çoktur dünyanın sen neden buraya tohum atmıyor
Çiçek açmıyorsun!..

Bu hal nereye alıp götürecek beni bilmiyorum..

Almanya bana hiç mi hiç iyi gelmedi..