Bilirim..

Bilmez miyim sanıyorsunuz,doğada olduğunuz zamanı başka yerlerde geçirmek istediğinizi..
Elinize aldığınız bir sopa ile yerlere vuruşunuz bugün sıkıntıdan olduğunu söylersiniz ama gün gelecek o sopanın dahi dokusunu hatırlayacak özlemle anlatacaksınız ve yine bir gün bugün çok ilginizi çeken kalabalık ve renkli ortamların rengi solacak,doğanın havasını ağaç dallarının arasından süzülen ışık hüzmelerinin sıcaklığı ile belki hayatınızın çok zor bir döneminde yol alabilecek kadar kalbinizi sıcak hissedeceksiniz  ve yine kimbilir belki bir gün,suya dalıp gittiğiniz bu gün gibi geçmişe dalacaksınız.

İnsanlar ve dünya değiştikçe bugün içinize ekilen bütün tohumlar ve bütün anılar siz büyüdükçe büyüyecek yarenlik ettikçe yol almanızda etkili olacak,bilirim.
Büyüyün,yükselin,çoğalın..içinizde hep doğa olsun isterim ama en çok da o doğayı yaratanı da içinizde fark edin,görün,sevin isterim..
Ve yine bilirim ki çocukluk gidecek ama geriye mutlaka bir şeyler kalacak,ruhunuzdaki özünüz kalacak çocukluğunuzdan ve böylece yol aldıkça o özünüzle birlikte çamuru toprağı ağacı hatta minik böcekleri dahi görünce ''işte benim çocukluğum böyle birşeydi'' diyeceksiniz..

Ben nasıl ki tarlaların rengini,çeşmelerden akan suyun serinliğini,şeker su ve limon karışımı eşliğinde yenen yemeğin tadını,erik ağacının gölgesinde oturmanın güzelliğini unutamadıysam işte siz de öyle siz de aynen böyle unutmayacaksınız,unutmayın isterim..